Sunday, 14 May 2017

به گاه افطار

امروز مي شود كوله بار سنگين #درد را بر زمين گذاشت، دستان را به بالا كشيد و قامتي را كه روزها خميده مانده به نفسي كشيدگي مهمان كرد. امروز #آفتاب هم از تيرگي إبر رميده تا نظاره-گري را به كرشمه اي دوباره بياموزاندم. درخت هاي خانه همه سبزند و اين دگرديسي گرچه جلوي چشمانم ولي دور ازً نگاهم رخ داده. به جبران اين #گناه بي توجهي، امروز در هر قطره شبنمي كه بر شمعداني حياط نشسته غسلي خواهم كرد. شكر كه تجربه ي امروز در تقديرم رقم خورده.

© All rights reserved

No comments: