Sunday 24 June 2012

امان از درد چمدان بستن

 بستن چمدان یکی از جنبه های نه چندان خوشایند سفر است که کمابیش همه با آن مواجه هستیم. امروز مطلب اینترنتی در مورد چمدان بستن خلاق نظرم را به خود جلب کرد


مقاله را خواندم شاید توفیقی حاصل شود و بار دیگر که خواستم وسائل سفر را جمع کنم عاقلانه تر عمل کنم. تاکید مطلب بر انتخاب چند لباس دلخواه بود که بشود با هم به طرق مختلف ترکیبشان کرد که البته صحبت معقولی بود ولی بدرد سفر به ایران نمی خورد. برای ایران باید یک سری لباس های جداگانه خرید که عموما هم در خارج از ایران مصرفی ندارند و کلا بیشتر از دو سه بار قادر به پوشیدن آن نخواهی بود. بعد هم بنا به قانون "به زبان رانده نشده" ای استفاده از آن اقلام در سفرهای بعدی جایز نیست

البته من خیلی هم پابند این قانون و قوانین مشابه نیستم و کلا از مصرف بیش از حد بیزارم برای همین هم گوشم به شنیدن جملاتی چون: "بازم همون مانتوی پارسالی!؟" "می خوای من بهت یک مانتو قرض بدم؟" و ... عادت داره

لباس های مهمانی و مجلسی هم که به ندرت با برنامه های ایران جور درمیاد. بسته به مد لباس در ایران و گاهی هم نوع شایع برنامه سریالی "فارسی وان" یا زیادی یقه بازه، آستین نداره و کوتاهه و یا زیادی پوشیده و بلنده. خلاصه اگه یکی خیلی هنر داره توصیه ای برای چمدان بستن به قصد رفتن به ایران بده که ما محتاج راهنمایی هستیم، وگرنه مسافرت به کشورهای غربی و سواحل دریا دغدغه خاصی نداره



© All rights reserved

No comments: