Saturday 16 June 2012

بشر جایزالخطاست


وبلاگ دوستی را می خواندم که به فرصت های از دست رفته اشاره داشت. ضمن اینکه موافقم که باید قدر لحظات را دانست، حسرت خوردن برای فرصت های بی برگشت را هم دوست ندارم

سعی می کنم به سهم خود از زندگی قانع باشم و به زندگی دیگران دست درازی نکنم:  بجای آنها فکر نکنم؛  انتخاب خودم را به دیگران تحمیل نکنم و دخل و تصرفی در طرز زندگی آنها نداشته باشم. هر یک از ما اسیر ملکه ذهنی خودیم و هیچ ضمانتی برای درست بودن شیوه های فکری و رفتاری هیچ یک از ما نیست

پذیرفتن وقایع غیر قابل پیش بینی و بخشش خود برای کوتاهی هایی که خواه ناخواه در طول مدت عمر پیش خواهد آمد برای آرامش فکری و روحی ما ضروری است

زندگی را باید کمی راحتتر گرفت


© All rights reserved

No comments: