شكوفه باران افسردگي

خسته ام

از نفير باد و بوران

شدت باران

دلگيرم

از پوچي زمستان

 از كولاك و سرفه هاي بي امان

دستان آماس كرده از سرما

به توان تب گداخته

مي لرزند

در باور پايداري غليظ تاريكي ها

و مستوري آبي زير روبند خاكستري و سفيد ابرها

بيهوده از جهنم مي گويند

 كه برزخ خود در لحظات نفرت بار خشك و سرد زمستان خيس دنياي فاني
 جاري است

كاش خورشيد به بهانه ي دوري زمين از انسان روي بر نمي تافت

و خدا را با إنسان فصل قهري نبود

+++
فایل صوتی: شکوفه باران افسردگی با صدای شاعر

 © All rights reserved