کتاب صفیر سیمرغ (محمد علی اسلامی ندوشن، انتشارات توس، چاپ چهارم، 1357) را ورق می زدم. صفحه 10 کتاب به پاراگرافی رسیدم که برایم جالب بود. گفتم با شما هم شریک شوم
جامعه ها را از سه صورت خارج نمی بینم: یکی آنکه قانون و اخلاق بر آن حکومت می کند دوم آنکه قانون بر آنها بیشتر حکومت می کند و اخلاق کمتر؛ سوم آنها که زور بر آنها حکومت می کند و قانون و اخلاق در درجه بسیار ضعیفی است؛ و در نظام این دسته سوم است که بدترین افراد، از میان مردم، ادارۀ کشور را در دست دارند؛ و تاثیرانگیزترین منظره دیدن کشور زیبا و گرانمایه ای است، اسیر در دست مشتی سفله، در حالی که بقیه مردمش حیرت زده و دلمرده شبی را به روز می رسانند و چه بسا که زندگی را برهمدیگر تلخ می کنند
© All rights reserved
No comments:
Post a Comment