Monday, 3 October 2011

ما همه شبه فیلیم

 کتاب والکیری ها (اثر پائولو کوئلو، ترجمه آرش حجازی و حسین شهرابی) را می خواندم. به پاراگراف زیر رسیدم. دوست داشتم هم برای خودم این مطلب را ثبت کنم و هم با خوانندگان وبلاگم شریک شوم.

" یادش آمد زمانی تربیت کننده حیوانات به او گفته بود که چطور فیل هایش را تحت کنترل نگه دارد. این حیوان ها را، موقع بچگی، با زنجیر به تنه درختی می بندند. می خواهند فرار کنند اما نمی توانند. تمام بچگیش به این می گذرد که سعی می کند فرار کند، اما تنه کوچک درخت از او قوی تر است. به همین خاطر به این موضوع عادت می کند. وقتی غول آسا و قوی می شود، تنها کاری که تربیت کننده لارم است انجام بدهد، این است که زنحیر را دور پای فیل ببندد و به جایی وصل کند- حتی به یک شاخه و فیل حتی سعی نمی کند فرار کند. فیل ها زندانی گذشته شانند"


© All rights reserved

1 comment:

افسانه نکونام said...

بله عزیز من هم این را در مورد فیلها دیده بودم. با شما موافقم، ما هم با ترسها و ناتوانایی های گذشته مان هنوز در اسارتیم

xxxx