وای به روزی که بگندد نمک

در مورد بهتر شدن یکی از فعالیت های فرهنگیمان که ماهنامه ای است که به طور رایگان در اختیار عموم قرار می گیرد با دوست صاحب نظری (که بارها نشریه را دیده اند) صحبتی داشتیم. ایشان پیشنهاد دادند که از مطالبی چون جک، سخنان بزرگان، داستان دنباله دار و جدول استفاده کنیم. پاسخی به ایشان ندادم ولی به بخش های سرگرمی، سخنان بزرگان، داستان دنباله دار،  جدول، آشپری، سلامت و بهداشت، دانستنی ها و گزارشات ماهنامه فکر کردم. به قول آقای نکته چی "نمیشه مردم را به زور کتابخوان کرد". در دلم گفتم

گیرم که کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش را پیدا کردیم

با نبود کتاب نویس و کتاب خر و کتاب خوان چه می کنیم

این حکایت را شنیدید؟ طرف یخچالی را که نمی خواسته، بیرون خانه اش می گذارد و کاغذی بر آن می زند بر این مضمون: "رایگان". یکی دو روز می گذرد و یخچال همانجا باقی می ماند. طرف نوشتۀ روی یخچال را برمی دارد و جای آن می نویسد: "فروشی". فردای آن روز از یخچال خبری نیست

 گمانم ما نیز برای جلب خواننده ماهنامه بهتر است مبلغی را از خوانندگان بابت آن طلب کنیم

راستی چرا ما اینقدر اهل خواندن کم داریم  

© All rights reserved