Sunday 7 August 2016

یه رسم مشهدی؟!

بالاخره خانم منشی منو صدا کرد و گفت نوبت شماست. کتابم را بستم و خوشحال بلند شدم. ضربه ای به در زدم و در را باز کردم. در کمال تعجب دیدم که بیماری روی صندلی نشسته و دکتر مشغول صحبت با او است. گمان کردم که اشتباهی رخ داده. فوری معذرت خواستم و از اتاق بیرون آمدم. تازه می خواستم به خانم منشی بگم که بیمار قبلی هنوز نیامده بیرون، منو زود فرستادین که خود خانم منشی پیش دستی کرد و گفت چرا برگشتین؟ گفتم خوب یه نفر دیگه توی اتاقه. خیلی خونسرد گفت. اشکالی نداره ما همیشه دو نفر را با هم می فرستیم. بفرمایید داخل. دوباره رفتم داخل اتاق ولی دم در ایستادم، آخه می خواستم فضایی را برای دکتر و بیمارش بگذارم. خب شاید، البته شاید که نه بلکه حتما طرف می خواست یه حرف خصوصی با دکترش بزنه. اینبار آقای دکتر خیلی عصبانی رو بمن کرد و گفت بالاخره میای تو یا نه؟! آب دهنم را قورت دادم و با قدم های نامطمئن رفتم و بغل دست بیمار قبلی نشستم. جناب دکتر که گمونم خودش به بیماری بدخلقی دچار بود داشت خانم بغل دستی را دعوا می کرد که چرا اضافه وزن پیدا کردی.تا جایی که عملا میشد گوشه ی صندلی نشسته بودم تا فاصله بیشتری با خانم بغل دستیم داشته باشم، سرم را بالا گرفته بودم و در و دیوار را نگاه می کردم و مثلا می خواستم که نشون بدم حواسم به حرفای دکتر نیست. ولی مگر میشد. خلاصه هم از بودنم تو اتاق ناراحت بودم و هم از اینکه حالا بعدش نوبت منه که در حضور نفر بعدی با جناب دکتر با اخلاق صحبت کنم. اگر مسئله حاد نبود و محتاج کمک دکتر حتما از مطب می رفتم بیرون. خلاصه تا نوبت من شد  خواهش کردم که دکتر بیمار دیگه ای را راه نده تا من برم بیرون. ایشان هم قبول کردند و ماجرا به خیر گذشت
 با دیگران که در این مورد صحبت می کردم چند نفر از دوستان مشهدی گفتند خب همیشه همینجوریه. این برای اینه که وقت دکتر بی خودی از بین نره. دوست دارم که تصور کنم که من خیلی بدشانس بودم واین مورد را دیگران مجبور نیستند تحمل کنند. آخه یکی نیست به این جامعه محترم و فهمیده پزشکان بگه اگه آنقدر وقتتان مهمه و سرتان شلوغه که حتی یک دقیقه هم نباید بین ترک اتاق معاینه توسط بیمار و ورود بیمار بعدی فاصله باشه، تلفن های خصوصی را محدود کنید به زمانی که خارج از مطب تشریف دارند. ضمنا توجه بفرمایید که مبلغی هم بیمار برای ویزیت دکتر پرداخته و این مبلغ بین دو بیمار نصف نشده پس زمان ویزیت هم نباید مشترک باشد
حالا می گوییم که دکترهای محترمی که به این شیوه ویزیت می فرمایند به زشتی کاری که می کنند واقف نیستند ولی آیا هیچ نظارتی هم از طرف وزارت بهداشت انجام نمی گیرد که مسئولین بی اطلاع هستند

© All rights reserved

1 comment:

افسانه نکونام said...

وای چه وحشتناک! از قدیم می گفتند که دکتره و محرم رازه.. حالا دیگه آنها رازها رو با دیگران در میان میگذارند! هاهاها..
والاه زمان بچگی من هم اینطوری نبود، منظورم همون قدیماست
;-)