لطفا عکس نگیرید

عکاسی از سرگرمی های من است. هر چند علاقه ی من در این رشته به عکاسی از حیوانات و آثار معماری خلاصه می شود، گاهی برای ثبت صحنه ای که ذهنم را بخود مشغول داشته یا وقایعی که در وبلاگم به آنها اشاره می کنم ممکن است لنز را روی شخص یا اشخاصی زوم کنم و عکسی خبری هم بگیرم. برای دیدن نمونه ای از عکس های من می توانید به لینک زیر سری بزنید

https://www.flickr.com/photos/shahireh/

با اینکه با عکاسی بدون اجازه از مردم عادی که بطور تصادفی سر راه دوربینم قرار می گیرند کلا موافق نیستم، ولی از درک خواسته ی هنرمندی که در هنگام اجرای برنامه ی هنری روی صحنه می خواهد که از او عکسی گرفته نشود عاجزم. به قول معروف شتر سواری که دولا دولا نمی شود. البته در این عصر عجیب که هر کسی با دوربینی منتظر ایستاده تا اتفاقی بیقتد و آنرا روی اینترنت بگذارد و عده ای بیکارتر از او تشنه مشاهده ی هر واقعه ای نشستند و منتطرند تا "لایکی" بزنند و یا "کامنتی " بدهند، شاید کمی هم باید به طرف حق داد تا  در این مورد حساس باشد. البته اشاره من به عکس است که البته با فیلم برداری تفاوت دارد

شاید هم مشکل اصلی در روتوش و به قول معروف فتوشاپ کردن یا نکردن عکس هاست (که البته خود من هم در این مورد بی تقصیر نیستم). وقتی تب ویراستن عکس بالا گرفت مشکل بتوان عکسی تصحیح نشده را که با هر مهارت و هر دوربینی گرفته شده پذیرفت. شاهد این ادعا وفور عکس هایی با ادیت اغراق آمیز در شبکه های اجتماعی مجازی است.  البته این تب تند اصلاح فقط دامنگیر عکس نشده و فتوشاپ واقعی هم مد شده. منظورم خواستن و جستجوی بیمارگونه برای انواع جراحی  زیبایی است. نمی دانم شاید هم من در مورد عکس تعصب بیخود دارم یا جایی نکته ای نهفته که هنوز متوجه آن نیستم. شاید هم وسواس بیش از حد ناشی از شرایط زندگی در ایران است چرا که ممکن است هر چیزی بهانه بشود برای گوشمالی و توبیخ. مثل ماجرای اخیر که در پی حضور عده ای در کلیپی که خوشحالی را به تقسیر می کشد بالا گرفت یا فستیوال کن و حضور داوری از ایران و ماجراهای آن که نمی خواهم با ثبت آن در این پست به شوری این آش "بی مزه" بیفزایم

© All rights reserved