Red, brown and yellow stained foliage were taking over the whole garden. The shallow layer of the rainfall collected at the bottom of the empty swimming pool was green with algae.
A girl in a white cotton dress was sitting next to the drained pool with her bare legs dangling in the void beneath. Staring at a point faraway, except for the occasional hand movement to wipe off a teardrop, she remained still. The insipid autumn’s sun glowing on her dark, long hair tried hopelessly to split open the sorrow that was cocooning around her. But it was too late.
Sadness is a talented hunter; once it captures a chase it won’t let go until its sharp teeth gnaws away the hunt’s mountain of entity into a pile of insignificant gravels. Misery’s lure will end up like a fly trapped in a spider web; each nudge makes them more restrained. Maybe this fate is intended for everyone who falls onto the surface of the quicksand of life. Or maybe this is the by-product of grief’s lethal love for people.
پر از دلتنگی
درختهای باغ کم و بیش سبزیشان را از دست داده بودند و شادابی برگهایشان به لکه های قرمز، زرد و قهوه ای آلوده شده بود. کنار استخرخالی که یک لایه کم قطر آب لجن گرفته کفش را می پوشاند نشسته بود و پاهایش را در گودی خشک آن آویزان کرده بود. به نقطه ای دور ماتش برده بود، جز وقتی که دستش را برای پاک کردن قطره لغزان اشکی بالا می برد، حرکتی نداشت
آفتاب کم جان پاییز مستقیم بر سرش می تابید و بیهوده سعی داشت که با مُشت و مزاق کردن او را از غمی که دورش پیله می بست آزاد کند. ولی برای رهایی دیر بود، غم شکارچی ماهری است و دلی که به دامش افتاد مثل صیدی در تار عنکبوت خواهد بود. هر تقلائی بیشتر گرفتارش میکند. تا گردن در باطلاق اندوه فرو رفته بود، زمان به قصد دستگیری استخاره می کرد و در این میان ماتم باوفاترین یار باقی ماند
________________
در سایت زیر به "مشت و مزاق كردن" که یک اصطلاح خراسانی است و به معنی شوخي هايي كه با حركت دست و بدن اتفاق ميافتد، برخوردم. با تشکر از آقای احمدی فرد برای این آموزش
© All rights reserved