به یقین رسیده ام
یقینی مطلق
شاید از همین رو از خواب رو گردانده ام
می ترسم. می ترسم اگر از امروز ببرم
وقتی خورشید پنجه های زرینش را در تاریکی آسمان فرو برد
قلبم شک واپس زده اش را در روشنایی فردا
باز یابد
و من از نو
مرعوب تردید شوم
29 اکتبر
© All rights reserved
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.