سفر کردی به امید برگشت

خواستی که احساس هوایی بخورد

رفتی که دور باشی

در خلوت صبحی پر مه

با غربتی آرام مانوس باشی

در سکوت سنگین ِ نبودت
در خیسی گرم خیالت
کتابی را باز کردم
شعری از حمید مصدق

دردی"
عظیم دردی ست -
با خویشتن نشستن
"در خویشتن شکستن

عجبا، گویا

این شعر را من زمانی زیسته ام

© All rights reserved