خمیری های فلزنما

پیدا کردن نیمه گم شده مثل بازی با خمیر می مونه، وقتی می گردی دنبال نیمه ی گم شده ت، منتظری کسی پیدا شه که همون طوری که تو هستی زندگی کنه، آهنگ گوش بده، فکر کنه، حرف بزنه، درست مثل یه نیم کره ی فلزی که واسه ی کامل شدن دنبال یه نیم کره ی فلزی دیگه می گرده. بعد یه آدم خمیری پیدا می شه که می تونه تغییر شکل بده، مثل تو زندگی کنه، آهنگ گوش بده، فکر کنه، با خودت می گی این همونه که دنبالش بودم، اما خب اون خمیریه، موندنی نیست. تو سختی ها کم میاره، با اولین ضربه شکلش عوض می شه، وا میره و ترکت می کنه، چند وقت بعد می بینی اون نیمه گم شده کسی شده که هیچ شباهتی به تو نداره. ص57

قهوی سرد آقای نویسنده، روزبه معین، نشر نیماژ چاپ 25، 1396

 © All rights reserved