هفته ی آخر نوامبری پرمشغله ولی کم غوغاست. جز بی خوابی های مزمن، حاصل آماس فکری، جراحت های دیگر بظاهر التیام یافته می آیند. هسته ی بیهقی خوانی دوباره شکل گرفته و پس از مدتها انتظار دوره ی دوم این جلسات دیشب در همجواری مشتاقانی بیش از آنچه که نشست اول بخود جلب کرده بود، کرانه شد. باز قلم بیهقی همان حس نامانوس، که نمی دانم چه باید بخوانمش، را تهییج می کند و لاجرم هیجان هنگامه ای بر انگیخته شده ای که جز با نبشتن مدروس یا دست کم آرام نگردد با چاشنی ب ی ه ق ی طعم می گیرد
نَمط = روش، سبک
ده دلی = پریشان خاطری
کرانه کردن = سپری کردن
مَدروس نگردد = از بین نرود
مَدروس نگردد = از بین نرود
© All rights reserved
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.