In our garden
در اواخر اردیبهشت ماه بسر می بریم. خورشید لبخند می زند و سبدی حصیری مزین به گرما و نور را که شاید برای تولد متولدین بهار به ارمغان آورده است روی زمین می گذارد. با لیوانی خاکشیر به حیاط رفتم. چمن ها بلند شده اند، رهایی و بی پروایی چمن ها را وقتی نامنظم اند و غرق گل های سفید ریز، دوست دارم. آسمان آبی است و چشمان من نیز، از قرمزی پس از گریه اثری نیست. بهتر است آب حوض را نیز عوض کنیم و منتظر جوجه های طلایی بمانیم
© All rights reserved
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.