پرسه ای در کوچه پس کوچه های هنر - دمی با پری زنگنه

دوشنبه چهارم نوامبر بانو پري زنگنه مهمان برنامه شب شعر و موسيقي كانون فرهنگي و هنري اپرانيان منچستر بودند. قسمت دوم جلسه شب شعر كه به معرفي يكي از كتاب هاي بانو زنگنه "آن سوي تاريكي" اختصاص داده شده بود با سخنان ايشان پيرامون معرفي كتاب و تجربه نگارش آن آغاز شد و با بخش سؤال و جواب پايان يافت. در فاصله دو نيمه برنامه فرصتي بود تا دوستداران ايشان با خريد سي دي و كتاب، اين بانو ي خير را حمايت نمايند

در پايان فرصتي دست داد تا مصاحبه اي اختصاصي با ايشان داشته باشيم. ضمن تشكر از هيئت مديره كانون براي برگزاري اين جلسه و آقاي مسعود* براي ضبط تصوير و صدا، قسمتي أز اين مصاحبه را در زير أضافه مي كنم.

* http://www.mazphoto.com

+++

- مشوق اصلی شما در خانواده چه کسی بوده؟

در خانواده مادر، البته از حمایت دوستان هم برخوردار بودم ولی مشوق اصلی مادرم بوده.

- چه عاملی در انتخاب رشته تحصیلی شما موثر بوده و از کی می دانستید که خواننده هستید؟

وقتی که تحصیلاتم را در هنرستان آغاز کردم امتحان آواز دادم و بهم گفته شد که صدایم مناسب است و شروع به کلاسیک کار کردن کردم، یکی ار شاخه های کلاسیک اپراست.

- حال که به عقب نگاه می کنید، باور دارید که انتخابتان درست بوده؟

تقریبا بله. بخصوص وقتی که تدریس می کنم.

- گویا زمانی پیانو می نواختید، آیا هنوز هم پیانو می نوازید؟

در بچگی پیانو را در شروع کرده بودم ولی خیلی در این زمینه استاد نشدم. البته به همان میزان که آموختم در نت شناسی کمکم کرد.

 - مادر گیلانی و پدر کاشانی است ولی ترانه های محلی گیلانی زیاد دارید. آیا بیشتر به ترانه های گیلانی گرایش دارید؟

اتفاقا کمتر ترانه های گیلانی خوانده ام. دی بلال و شالی آهنگ های مازندرانی هستند که معمولا با گیلانی اشتباه می شوند. بیشتر از کردستان و بختیادی خوانده ام.

- در صحبت هایتان خود را کاشانی خواندید، اهل کجا هستید؟

در تهران بزرگ شده ام اما وابستگی خاصی به کاشان دارم.

- وقتی که نام پری زنگنه را می شنوم، آهنگ هایی چون "قد بلند، ابرو کمون" و "میخوام برم کوه" را به خاطر میاورم. اگر قرار بود که خودتان ترانه ای را که بیانگر هنرتان باشد معرفی کنید کدام ترانه را نام می بردید؟

از محلی ها هیچ کدام. البته همه آنها را دوست دارم ولی کار شاخص من "پریشانی" است از ساخته های مجید انتظامی و قطعه ای از خیام با اجرای ارکستر سمفونیک تهران که البته در بازار موجود نیستند و در کلکسیون شخصی خودم از آنها نگهداری می کنم.

- در هفده سالگی به ژاپن رفتید. مسافرت های مختلفی هم به کشورهای دیگر داشته اید. آیا هنوز هم به سفر علاقمندید؟ نقش سفر در انتخاب و اجرای شما چیست؟

حدود دو سال و نیم در ژاپن بودم. خیلی به کشور و فرهنگ آنها علاقمندم. حتی کنسرت های بزرگ هم از طرف دانشگاه فارسی زبان آنجا برایم ترتیب داده شده. سفر را دوست دارم مخصوصا که با ایرانی ها آشنا می شوم. خود را سفیری می دانم که محبت را انتقال می دهم. کلا در سفر ایرانی کوچک را دور خود جمع می کنم.

- در عالم هنر آیا زن بودنتان نقطه ضعفی بوده؟

اصلا. علاقه ای هم ندارم که مرد باشم. اگر کارهای دنیا به دست زنان سپرده شود این همه جنگ و جدل پیش نمیامد.

- در برخی از کتاب هایتان مثلا "آوای نامها از ایران" تحقیقاتی انجام داده اید. می توانید در زمینۀ نحوه جمع آوری اطلاعات توضیح بدهید؟

این کتاب خوشبختانه یازده بار در ایران چاپ شد. در ابتدا از نامهایی که می شنیدم لیست تهیه می کردم. بعد به کتاب های جعرافیا، تاریخ و طبیعت ایران مراجعه کردم و در مورد نام های اقوام ایران مطالعه می کردم. ادعایی ندارم که کتابم از نظر علمی کتابی برجسته است. بلکه اسامی ساده و خوش آوا را جمع کرده ام. اگر کتابی مرجع نیست اشتباه هم نیست.

-در پایان دوست دارید که وب سایت رسمی خودتان را معرفی کنید تا دوستان بیشتر با شما و کارهایتان آشنا شوند.

وب سایت مرا دوستان و علاقمندان می گردانند. برای اطلاعات بیشتر می توانید به وب سایت پری زنگنه مراجعه کنید.

http://parizangeneh.com/

© All rights reserved