به یاد آنها که پر کشیدند

عطر سنبل  در فضای اتاق پراکنده است و صدای قدمهای بهار از پشت پنجره به وضوح شنیده می شود

نوروز فرا می رسد

  این روزها جای خالی چند تن از عزیزان را بیشتر از همیشه حس می کنم

 یادشان با من خواهد بود

گاهی مرا دختر جان صدا می کرد، وقتی  با آن کلام محبت آمیز مرا می خواند، تعلق داشتن در وجودم جوانه ای تازه میزد 

خاکش سبز باد و روحش شاد

© All rights reserved