" هر چه فحش شنیدم و یا در جراید بی مسلک مزدور خواندم، پر کاهی بر من اثر ننمود و هروقت به یاد پندی می آمدم که از مادرم شنیدم و آن پند این بود که وزن اشخاص در جامعه به قدر شدائدی است که در راه مردم تحمل می کنند، برای مبارزه حریص می شدم و خود را بهتر مجهز می کردم." خاطرات و تالمات مصدق، ص 246
و چه امید عظیمی به عبث انجامید!
ReplyDelete...
گریه ام گرفت با دیدن این عکس