الفاظ و لغات مختلف بنا به اقتضای زمان به زبان اضافه یا از آن حذف میشوند، بعضی اوقات حتی تغییر معنی میدهند. مثلا کلمه رایانه، که با اختراع کامپیوتر وارد فرهنگ لغت فارسی شد، یا لفظ تقوا که در جامعه امروزی کاملا شکلی مغاییر با آنچه که می شناختیم را بخود گرفته
گاهی تاریخ مصرف لغات می توانند بیانگر تفکر کلی حاکم بر جامعه و شیوه های رفتاری نیز باشند. یکی از این لغات که بلافاصله بعد از پیروری انقلاب در ایران رایج شد، "طاغوتی" بود. این کلمه را معمولا به آنهایی که پولشان از پارو بالا می رفت می گفتند (البته به قصد تحقیر) و اکثرا اشاره به این امر داشت که اینگونه افراد از راههای غیرمشروع به ثروت کلانی رسیده اند و به گفته امام علی (ع) "کاخی ساخته نمی شود مگر آنکه کوخی ویران گردد" اقتدا میشد تا معنای این کلمه محسوس تر شود
با گذشت چند دهه از انقلاب این لغت هم به ندرت استفاده می شود و دیگر درآمدها و ثروت میلیاردی یک شبه نیازی به توجیه ندارد. البته روی سخن به کسانی که به گفته ظریفی "یه نیمچه زمینی داشته اند و بعد از انقلاب، ایران افتاده توش" نیست، چون این حق مسلم آنهاست (خب، حتما دیگه!). ولی خودمونیم از دره عمیقی که مرز بین فقر و ثروت شده و هر روز هم عمیق تر می شود باید ترسید و یا شاید باید پرسید که چه شد تا لغت طاغوتی از مد افتاد و مثلا جمله "زن دوم گرفتم که گرفتم، خلاف شرع که نکردم" بجای آن بر زبان ها رانده شد
© All rights reserved
mersi
ReplyDelete